قسمت اول- مقاوم سازی پل به روش میراگرها
مقدمه
مقاوم سازی پل – به علت نقش مهمی که پل ها پس از وقوع زلزله در عملیات امداد و نجات دارند لازم است که این سازه ها در مقابل حملات لرزه ای از سطح حفاظت بالاتری برخوردار باشند. زلزله های اتفاق افتاده در دهه 90 میلادی در آمریکا، ژاپن، تایوان و ترکیه خرابی های نسیتاً زیادی در پل ها ایجاد کرده اند. زلزله نقاط ضعف سازه را شناسایی نموده و بیشترین خسارت را به آنجا وارد می کند. پل ها به دلیل درجه نامعینی کم در برابر این حملات بسیار آسیب پذیرند.
میرایی
در اثر اعمال بارهای دینامیکی تغییر مکان حاصله همراه با سرعت و شتاب خواهد بود. جهت مقابله با شتاب وارده نیرویی به عنوان نیروی لختی در اثر جرم آن و جهت مقابله با سرعت نیرویی به نام نیروی میرایی در اثر اصطکاک بین ذرات و لقی اتصالات و غیره به وجود می آید و باعث تلف شدن مقداری انرزی می شود. به این پدیده در اصلاح میرایی می گویند.
میراگر (دمپر) – مقاوم سازی پل
با تعبیه میراگر (دمپر) می توان اثر تخریب دینامیکی و انتقال جانبی سازه را به حداقل رساند. افزودن میراگرهای سیال به پایه ها (پل) دارای دو اثر می باشد:
- کلیه پایه ها به صورت توزیع شده ای در تحمل بار زلزله سهیم می شوند.
- تغییر مکان نسبی بین عرشه و پایه در میراگر باعث اتلاف انرژی می شود.
عمده جرم سازه ها در تراز عرشه متمرکز شده است و معمولا لازم است که عرشه پل ها تحت حملات لرزه ای الاستیک خطی باقی بمانند. جدا کردن عرشه از زیر سازه سبب حفاظت بیشتر عرشه می گردد.
جدا کردن عرشه از زیر سازه با استفاده از تکیه گاه های الاستومتری به علت کاهش نیروهای منتقل شده به زیر سازه در اثر تغییر شکل های حرارتی عرشه از استهلاک انرژی در این وسایل عمدتاً با استفاده از روش های مختلفی نظیر جدا شدن یک فلز نرم (کار داخلی یا هیستریس)، اصطکاک مواد بر روی هم، حرکت یک پیستون درون یک ماده ویسکوز و یا رفتار ویسکو الاستیک در مواردی از جنس شبیه لاستیک می باشد.